eerste weekend Oeganda

Dag lieve mensen

Eindelijk de dongel voor elkaar. De dongel vanuit Nl. werkte niet.
Vanmorgen eerst leek het zonnig te worden. Echter de wolken pakten zich langzaam samen en vanmiddag een giga stortbui.
Zowel Edith als ik zijn ook vanmorgen nog een paar uur naar de afd. geweest. Eigen initiatief. Er wordt dan geen visite gelopen, dus benieuwd hoe het er dan aan toe gaat. Wel wat later begonnen. Het maakt op chirurgie duidelijk een verschil met wie je meeloopt. Immaculate is een verplk. die weet waar ze het over heeft. De eerste dag met een ll bedden opgemaakt die alles een beetje rechttrok en na het opmaken van 15 bedden een keer zijn handen waste. De meeste lakens waren toen echt vuil. Omdat je de eerste dag niet weet of er wel genoeg lakens zijn heb ik het even gelaten voor wat het was. Maar de verplk. geeft duidelijk aan dat een vuil laken gewoon verschoond moet worden. De dekens heb ik nog maar even niet gevraagd. Voor de kindjes komt er een plastic zeiltje in bed waar vaak de ouders zelf een doek overheen leggen.
De verplk. pakt na elke bedverschoning een alcoholdoekje. En meerdere lakens worden verschoond. Verschilt dus echt qua niveau. Immaculate is ontzettend aardig en leergierig. Een schat van een vrouw. Ze is open en ik heb het gevoel dat ik “alles” kan vragen. We hebben het over wanneer je nu wel/niet steriele handschoenen aantrekt. Dat doen ze nl. standaard bij elke verbandwissel. Als ze hoort hoe we dat in Nl. doen neemt ze dat gelijk aan en deelt het met de aanwezigen. Om 10.30 uur vertrek ik omdat we gezellig naar Kisoro gaan met Marijke. We ontmoeten daar ook Irene, Lydia en Ronald( die hebben gewandeld) Bij aankomst blijk helaas dat we een lekke band hebben. Marijke gaat dat oplossen door Ronald te bellen. Wij gaan onze dongel regelen. En ik mag een telefoon lenen van Irene en heb ook eindelijk dat voor elkaar ( Met dank aan Eras van Orange) Na de heerlijke lunch gaan Edith en ik een stukje door Kisoro lopen en besluiten koffie te gaan drinken in “Traveler Hotel” Een bekend hotel vanwege Diana Frost(?) die erg begaan was met de apen in Oeganda.( Gorilla’s in de mist) De regen komt even later met bakken naar beneden en het begint te onweren. Als we naar ons huis terug lopen zijn de wegen veranderd in “kolkende modderpaden” Het voelt af en toe als survivallen, zeker als er ook nog verkeer langs moet. Onderweg komen we meerdere kinderen tegen waar we “webbies” en pennen aan geven totdat we alles op hebben. Voor het zieken huis bevinden zich ook allemaal kleine winkeltjes. We besluiten om daar banaantjes te kopen. De mensen zijn ontzettend aardig. Ook de dame van het winkeltje: daar gaan we morgen nog even langs. Op het ziekenhuisterrein kom ik Immaculate tegen. Tot mijn grote verrassing draagt ze een kindje mee op haar rug. Ze heeft een zoontje dat 16 okt 1 jaar wordt( Albert) ook daar gaan we straks een leuk cadeautje voor bedenken. Immaculate gaat voor 1 dag naar huis en is er maandag weer.
Edith en ik openen om 18.00 uur eindelijk onze eerste fles wijn en we hebben een klein zakje chips. Het is weekend, dus dat vieren we!
We zijn echt van plan om naast het werken ook nog een lang weekend vrij te nemen om naar Lake Bunyonyi te gaan en/of Queen Elisabeth park. De natuur is hier prachtig!!
Morgen voor het eerst uitslapen.