18, 19,20 en 21 oktober 2012

18-10-2012

Vandaag weer naar de afd. Wat spullen van Marijke meegekregen voor de afd: ivi nlden en systemen. Ze willen de rest ook wel graag rechtsreeks op de afd. We gaan naar een patiënt op de private ward. Hij moet een klysma ivm O.K.. Dit wordt gedaan met een zeepoplossing. We staan er met 4 “man”omheen. Hij moet al vrij snel daarna naar het toilet. Helaas spoelt hij door. Deze ochtend brengen we een paar patiënten naar O.K. Ik heb nog niet in de gaten hoe ze nu weten wie wanneer en hoe laat moet komen. Ze zoeken ook nog een patiënt die zou komen voor O.K. maar die is tnt niet gevonden. Dan wordt ik even “uitgedaagd” bij de overdracht naar O.K. Ik weet helaas niet wat deze patiënt mankeert, zie haar voor het eerst. De overdracht is elke ochtend weer zeer moeilijk te volgen, ze praten erg zacht en het engels is soms net met een accentje. Maar….ik beloof ze dat ik het de volgende keer zal weten. Dat kunnen ze wel waarderen. In de loop van de ochtend geven Edith en ik nog wat kinderspulletjes weg. Dit is best wel gênant, omdat een andere moeder ook haar kindje naar voren duwt. We proberen aan te geven dat we daar morgen wat voor mee zullen nemen.
Het verbinden van de patiënten blijft hetzelfde: alles met steriele handschoenen; echt niet nodig! Dus ik geef het maar weer aan. Ze zijn wel belangstellend hoe wij het dan doen.
Ook blijft bij velen de infuusnaald erin, zonder te flushen en het afgesloten systeem laten ze hangen. Dit bespreek ik, maar dat zal ik nog wel vaker moeten herhalen. Het zij zo, ingesleten gewoontes laten zich lastig ombuigen.
Vanmiddag gaan we naar de markt in Kisoro. Je weet niet wat je ziet. Het heeft geregend en het is een modderpoel, gelukkig hebben we deze keer onze laarzen aangetrokken. Wat een bende! Er zijn zelfs mensen die de afgebrken koolbladeren verzamelen om daar zelf hun maaltijd van te maken.
We halen wat boodschappen en rond 18.00 uur zijn we bij Grace land. Dat is vaste prik voor Marijke, Ronald en sinds kort ook Irene, Lya en wij.
Marijke heeft uiteraard weer de mayonaise mee.
We geven de boodschappen aan R+M mee en gaan in het donker te voet terug naar het ziekenhuis. Ontzettend veel Boda-Boda’s rijden zonder licht, over de fietsers maar niet gesproken. Het is niet verwonderlijk dat er zoveel ongevallen in het ziekenhuis liggen. Wij proberen ook even om zonder lampjes te lopen. Die gaan na 10 passen al weer aan. Het zicht is echt zeer slecht. Lantaarnpalen kennen ze uiteraard niet. Ruim 40 minuten later zijn we weer thuis. Een beetje spannend was het wel, vooral het laatste stuk: Pikkedonker en zeer weinig huizen en mensen.
19-10-2012
Vanmorgen “docters round”. Weer met 10 of 12 mensen langs alle bedden. Hier moeten ze( of misschien ik wel) wat op verzinnen. De enige ll die oplet is degene die de opdrachten in een schriftje noteert. De rest kletst zachtjes met elkaar of let niet of gaan direct iemand naar de röntgen brengen oid.
We stoppen vanmiddag wat eerder, want we gaan een weekend naar een groot meer: Lake Bunyonyi. De taxi is op tijd en we gaan een rit van ruim 2 uur tegemoet. Het gaat door de bergen. De weg is uitstekend, net aangelegd( door Israëliërs). Het laatste uur rijden we op een zandweg door de bergen. De kwaliteit van die weg laat af en toe te wensen over, maar we hebben een prima chauffeur( Anthony). Onderweg hebben we een prachtig uitzicht en naar believen stopt de chauffeur om een foto te maken. Er beginnen een aantal vrouwen als ze ons zien hard te zingen en te dansen. Dat Edith een foto maakt vinden ze minder leuk. De rit kost 100.000 Ug shilling(ongeveer € 33,-) In Nl. kom je daar slechts 10 km mee denk ik.
De plek van bestemming, Overland resort, is werkelijk fenomenaal. Een groot meer met uitzicht op bergen en eilandjes. Er zijn meerdere resorts in de omgeving, de een nog mooier dan de ander. Het verschil tussen arm en rijk is enorm!
Ze vragen ons om gelijk de bestelling van het avondeten door te geven want dat duurt altijd 1 a 1 ½ uur. Ronald heeft de garlic grayfish aanbevolen. Onze cottage is uitstekend, zelf een eigen douche en toilet. Om 18.30 uur eten we en een lekker biertje erbij.
De avond brengen we gezamenlijk door met een paar flessen wijn. Omdat er de hele dag al geen stroom is krijgen we een lampje mee. Gelukkig gaat in de avond het licht weer aan. Om 23.00 uur gaan we naar bed. We hebben besloten om morgen kano te varen.

20-10-2012
Om 8.30 ontbijten: scrambled eggs en toast en lekker fruit toe. Dan in de kano en het avontuur kan beginnen. Het is en echte uitgeholde boomstam( eucalyptusboom: maken duurt 1 maand en schijnt € 3000,- te kosten)
De start lijkt goed te gaan maar al snel vervallen we in het maken van rondjes. Hoe we ook sturen of het tegelijk of apart doen, niets lijkt te helpen. We hebben toch echt wel vaker kano gevaren. We zien ook Irene en Lya worstelen. Ons doel is om het grote eiland te varen. Dat hebben we uiteindelijk bereikt, maar vraag niet hoe. Na 5 uur , waren we al bijna weer terug, maar tot onze opluchting kwamen de eigenaar ons ophalen. Ze wisten meteen wat er aan de hand was: Muzungu circkels. We werden gewoon “uitgelachen”. Als we dat hadden geweten hadden we een motorbootje gehuurd of in ieder geval een bestuurder meegenomen. De hilariteit is er echter niet minder om. We nemen een lekkere kop koffie en tost en veel water. Als we enigszins zijn “bekomen” gaan we wandelen. Al snel komt er een jongen (Sunday)aangelopen die ons wel naar de overkant wil varen en naar de top wil begeleiden. Het uitzicht moet er prachtig zijn. We kunnen daar alle 29 eilanden zien. Voor 20.000 Ug shilling weten we het.
Langs allerlei steile en soms ruwe en gladde paden bereiken we de top. Hij heeft geen woord teveel gezegd. Fantastisch! Dit is een echte aanrader: ”het paradijs op aarde”. Sunday verteld honderd uit. Het eilandje Upside down: ooit was daar een groot huwelijksfeest waar een vrouw kwam die wat vee wilde. Ze werd weggejaagd en nog diezelfde avond keerde het eiland ondersteboven en alle mensen verdronken. Dan een heel klein eilandje met 1 boom waar de ongehuwd zwangeren naar toe werden gebracht en werden opgehangen. Dit speelde 50 jaar geleden. Sundag zelf verteld dat zijn ouders zijn verdronken en hij dus wees is. Hij heeft nu een project opgezet met een vriend voor weeskinderen. Ook zegt hij een goede voetballer te zijn, hij heeft alleen een ontstoken teen( maar hij kan geen schoenen betalen.)
We hebben helaas geen knuffeltjes of pennen mee, daar zijn ze echt ontzettend blij mee.
Als we terug zijn lekker douchen en dan een lekker biertje; gekocht net buiten het resort. De flesjes moeten ze echt terug hebben. Anders krijgen ze geen nieuwe flesjes bier. We gaan weer op tijd naar restaurant om vast onze bestelling door te geven. Het eten is wederom prima.
Deze avond op tijd naar bed, we zijn moe van 5 uur kano varen en een paar uren wandelen.
21-10-2012
We ontbijten wat later, checken alvast uit en gaan voor een wandeling up hill. We gaan zonder gids en volgen de geiten paadjes.. We moeten af en toe stoppen om flink uit te hijgen. Zijn gelukkig wel weer snel hersteld. We zien meerdere bijzondere vogels dit weekend: de Weever, de Ibis en IJsvogels in meerdere gedaanten. Ook enorme bloeiende cactussen.
Uiteindelijk bereiken we een resort op de top( Arcacia resort) Het ziet er erg chick uit, keurig onderhouden aangelegde tuin, met een enorm gazon. Na 10 minuten gaan we maar eens roepen of er ook iemand is. Na de koffie weer down hill. We komen meerdere geitenhoeders en kleine kuddes koeien tegen. De begeleiders zijn veelal jonge knapen met enorme panga’s( grote kapmessen. Als die dan zo achter je lopen voelt dat niet altijd even prettig.
We lunchen nog even op resort en worden strak om 15.00 uur weer opgehaald.
Ook de terugrit genieten we van het uitzicht. We maken zelfs een stop als we twee kraanvogels( crested cranes) langs de snelweg zien. Prachtige beesten.
Marijke verwend ons met lekkere toastjes en het diner is bruine bonensoep.
Die avond nog lekker paar wijntjes genomen en gekletst met Marijke en Ronald. Zij hebben veel ervaring met de Ugandeese cultuur. Met onze Westerse denkwijze kunnen we ons veel zaken gewoonweg niet voorstellen. We willen teveel en te snel. Klaar is klaar. Dat lijken ze hier niet te kennen.