22 en 23 oktobe 2012

22 en 23 oktober
Weer op tijd en na een heerlijk ontbijtje vertrekken we. Vandaag gaan we weer verhuizen naar het appartement waar we de eerste week zaten.
Na het ochtendgebed en de overdracht die voor mij nog steeds moeilijk te verstaan is( ze praten echt heel zacht)
Van Marijke krijgen we weer wat spullen voor de afd. mee. Daar zijn ze erg blij mee.
Op de afd. weer de “docters round” met 10 medewerkers langs alle patiënten. Het is nu allemaal wat bekender dwz; je kent de patiënten, de medewerkers en de dagindeling. Een ander groot verschil is dat ze de patiënten niet wassen. Daar zorgt de familie voor. Ik heb dat echter ook nog niet vaak gezien. En je ruikt ook dat sommige mensen zich slecht/niet verzorgen. De moeders zijn de hele dag bij de kinderen en koken zelf ergens op het terrein.
De kleintjes hebben geen luiers aan,maar er ligt een stuk plastic op het laken en daaroverheen gaat een lap van henzelf. Ook de was doen ze ergens op het terrein. Op bijna alle wonden gaat honing. Ze zijn dan ook verrast dat ik aangeef dat we honing op de boterham eten.
Er is een jongetje( 12 jaar?) waar om en om de hechtingen uit mogen, woensdag de rest. Het jongetje begint te huilen, hij wil graag vandaag met ontslag. Navraag leert dat er simpelweg geen geld is om het ziekenhuis te betalen. Dit zijn trieste momenten. Ook vandaag lukt het mee een paar keer de wounddressers te attenderen om geen steriel handschoenen aan te trekken. Ze geven aan dat dat ivm infectie echt nodig is. In mijn beste Engels probeer ik eea uit te leggen. Ik moet vervolgens in mijn eentje hen “bedienen” van swaps, goasbandage, goases en solution Dat is even aanpoten, maar wel het gevoel nuttig bezig te zijn. En omdat we elkaar wat beter kennen komt er ook wat humor aan te pas. Ook de stichcutters en de nierbekkens worden gesteriliseerd.
Om 13.00 uur lunchen en daarna over huizen naar het appartement. We gaan ’s middags nog even de stad in en nemen wat kleertjes mee naar een winkeltje waar we vorige week zijn geweest. De vrouw is erg blij met de kleertjes. De heenweg hebben we geluk en worden we opgepikt door twee mannen de werken voor de financial gouvernemet. We vragen of zij weten of er een local foorballteam is. Ook navraag aan de boda boda jongens, maar helaas geen succes. Als we de lift krijgen zit ook in no time de achterbak van de pick up vol met vrouwen die baby’s op de rug dragen. Ik ben elke keer bang dat ze er uit vallen, de weg is nl. erg slecht. Na onze boodschapjes weer terug. Vandaag moeten we weer zelf koken. We zijn de afgelopen twee weken echt enorm verwend! Totaal niets hoeven doen. Aan de andere kant ook lastig, want je wilt wel graag wat (teug)doen.
De terugweg ook een mazzeltje; Pontius Mayunga neemt ons mee. We spreken ook met hem over voetbalteams. Hij weet wel iemand en zal ons daarmee in contact brengen.
‘s Avonds bespreken we onze plannen wat te doen met het gesponsorde geld. Je weet niet waar je beginnen moet in het kader van hygiëne: wastafels, handdoeken, lakens, dekens, waskarren, matrassen of zelfs een wasmachine. We zouden het ook erg leuk vinden om voordat we weggaan nog eea te kunnen overhandigen. Omdat we ook gehoord hebben dat de dekens 1 x per 3 maand gewassen worden willen we daar eigenlijk wel werk van maken. De dekens zijn, zeker op chirurgie erg vies, slecht en vaak kapot. Ook zijn er onvoldoende lakens, zeker in regenseizoen is het lastig om ze weer tijdig droog te krijgen. Het wordt allemaal buiten opgehangen.
De avond brengen we lezend door en ik skype met thuis.
We drinken een lekker wijntje.

23 oktober
Vandaag is het O.K. dag dus geen docters round. Ik hoor bij de overdracht dat er ook iemand ie opgenomen met schotwonden. Ook dat nog. Bedden worden opgemaakt en omdat ik aangeeft dat ik mijn handen wil wassen na elk bed komen de alcoholdoekjes. Ook Immaculate doet dat, maar de ll helaas niet. Merk wel dat zij wat zegt tegen de ll. Alleen in de plaatselijke taal. We maken een paar patiënten klaar voor O.K. De patiënt moet daarvoor altijd toestemming geven. Als ze niet kunnen schrijven gaat de duim in een inktpotje en wordt er 2 x een afdruk op een confirm papiertje gemaakt. De O.K. jasjes zijn helaas zonder drukknoop. Dus….op O.K. lastig lijkt mij bij sommige O.K.’s. Op de afd. wordt het infuus al ingebracht.
De baby waar ik de dilatatoren voor mee wilde nemen is gelukkig vandaag geopereerd.
De beide meisjes met brandwonden zijn”blij”. Er zit een groot aquacel zilver verband op dat een aantal dagen kan blijven zitten.
Om 12.00 uur hebben we een afspraak met Cato. Zij zit tevens in de commissie hygiëne. In 2010 zijn alle ziekenhuismedewerkers geschoold in hygiëne. Dus..ze weten allemaal hoe eea moet. Het borgen is lastig, maar heeft ook zeker met de aansturing te maken.
Ze is enthousiast als we over dekens en lakens beginnen. We geven daarbij aan dat we het erg belangrijk vinden of eigenlijk een “must” dat na elk ontslag dan wel de dekens worden gewassen. Ook zij geeft aan dat dat eigenlijk zou moeten, maar er is dus een wasmachine stuk. Ze weet niet wanneer deze gemaakt wordt. Daar moeten we even met Pontius over praten. Wastafels is een goed idee, maar de bezoekers lopen dan altijd en overal water af te tappen wat uiteraard niet de bedoeling is, dan moet er dus weer een slot op.
We praten ook nog veen over de onoverzichtelijke manier van “dossier” voeren; allemaal losse vellen die aan elkaar worden geniet. Mogelijk kunnen onze opvolgers daar wat mee als wij helemaal digitaal gaan.
We doen nog snel even een paar boodschappen aan de overkant, delen wat pennen en kleertjes uit. En zowaar bij een klein winkeltje( ze zijn allemaal klein) hebben ze een batterijtje voor het horloge van Edith. De gekochte eitjes krijgen we in een plastic zakje mee; als dat maar goed gaat.
Pontius heeft ’s middags tijd voor ons. Ook hij is enthousiast over ons idee. Denkt wel dat er goedkopere en zelfde kwaliteit dekens op de markt in Kampala te koop zijn. Als je iets wilt kopen moet je volgens mij in Kampala zijn. In deze omgeving zijn dergelijke zaken niet aanwezig. Hij neemt ons mee naar de wasserij om verschillende dekens te laten zien. De lakens wil hij voorstellen om een grote rol te kopen en evt. Waltraut( Woont naast “ons” huis dat eigenlijk ook van haar is) te vragen daar de lakens van te maken. Uiteraard tegen betaling. Ook de maat van de handdoeken laat hij zien. Dat willen we ook graag regelen omdat verplk. soms meerdere dagen dezelfde handdoek gebruiken voor de ahnden en die wordt er echt niet frisser op. Tevens hebben een aantal patiënten geen handdoek bij zich en ook geen fam. die dat kan betalen. Het laatste wat we graag willen doen is de wasmachine laten repareren. Ze hebben daar nu het geld niet voor. Anders worden de dekens mogelijk nog niet gewassen.
Even later komt er een jongeman; Mugabe binnen die plaatselijke voetbalteams coacht. Helemaal TOPPIE!. Ook dat bespreken we. We laten de maten van de shirts/broekjes zien.
Aankomende zaterdag zal hij twee team “optrommelen” om 17.00 uur. We willen nl. ook even voor de sponsoren met hen op de foto. Het veld ligt achter het ziekenhuis.
We hebben een vruchtbare dag gehad, althans…..nog even afwachten of alles wordt waargemaakt.