De lappenmarkt

24-10-2012
Vandaag weer docters round en met 10 a 12 mensen langs alle patiënten. Vreemd genoeg went het ook al. Dit is de laatste week van Ronald en Marijke. Ze zijn ontzettend druk om zaken nog geregled te krijgen. Je moet blijkbaar vaak mensen wijzen op hun afspraak. Iets wat we in Nl. niet kennen, althans niet in die mate.
Een ll. Verplk. heeft “moed”en vraagt me om een pen. Ik zal ze morgen meenemen.
Dan voor de break nog even langs Jean Paul om te vragen naar een lijstje met wensen( in kader van hygiene) voor de afd. Dat heeft hij helaas niet gemaakt. Dat zegt toch iets over hem. Jammer. Hij geeft wel aan het eens te zijn met de zaken die wij gisteren hadden aangedragen..
We lunchen met een lekker gebakken eitje. Edith gaat na de lunch even een uurtje plat; niet helemaal fit en een paar flinke koortsblaren. Ik doe mijn wasje en de afwas.
Dan op zoek naar Pontius. Helaas niet te bekken. Dan eerst maar even wat boodschappen halen. We hebben voor vrijdag avond Marijke, Ronald, Irene en Lia uitgenodigd voor het eten. Om 16.00 uur zien we Pontius. Hij heeft inderdaad zijn werk gedaan; contact gehad met Waltraud( een van origine Duitse vrouw) die hier al heel lang woont en zelfs redelijk Nl. kan praten. Met de auto gaan we naar Kisoro. Omdat het een auto van het ziekenhuis is moet hij voor hij de pooort verlaat de Km stand doorgeven en op de terugweg idem dito.
Waltraud is de eigenaresse van de Coffe Pot. Ze heeft achter haar restaurantje een aantal ruimtes waar naaisters zitten. Het is een zeer kordate vrouw. Al snel zitten we aan de koffie en taart en doen we “zaken”. Het worden 240 lakens ( dus ongeveer 20 rollen: haar naaisters knippen en zomen die dan, 120 dekens en 120 handdoeken. We kopen ipv handdoeken badlakens en zij laat haar naaisters ze in drieën knippen en zomen. Een groot deel van ons sponsorgeld gaat naar de reparatie van de wasmachine die nu al een poosje niet gebruikt kan worden. Het meest lastige is nog om het geld van de bank te krijgen. Overschrijven kennen ze wel, maar is blijkbaar wat lastig. We besluiten om ook met onze eigen passen te pinnen. Het grappige is dat er twee Stanbic banken zijn waar je eigenlijk per dag maar 250.000 U shilling kunt halen. De banken hebben geen lijntje met elkaar, want we kunnen dus bij beide banken dat bedrag halen. Dus per tripje naar Kisoro 1 ½ miljoen halen. Zo komen we er ook. Met de random reader boeken we wel weer eea over.. Pontius is uiterst verbaasd dat we inderdaad bij 2 banken kunnen halen. We gaan naar de zaak waar we ea van geleverd zullen krijgen om alvast een aanbetaling te doen. Van de vrouw des huizes is dat niet nodig. Als we al bijna weer bij het ziekenhuis zijn komt er een telefoontje waar het geld is??/ gelukkig is er nog iemand van de administratie die naar Kisoro gaat.
We hebben het gevoel dat we goede zaken hebben gedaan.
‘s Avonds brengt Eveline( Afrikaanse) ons een paar aardappelen: nou ja…..daar hebben we de komende maanden echt genoeg aan en tevens groene bananen. Hoe we die moeten “klaarmaken” is ons nog niet duidelijk. We eten gehaktbal en bietjes met aardappelen.
Skypen nog even met Kids van Edith en dan weer tijd voor een goed boek.

25-10-2012
Om 8.00 uur sta ik met de twee wounddressers, JeanPaul en de 2 van de nachtploeg over te dragen. De rest komt “gewoon” te laat. Onvoorstelbaar. Ik merk wel dat J.P er iets van zegt, maar het lijkt geen indruk te maken. Als we al klaar zijn met de ronde en er dan nog eens 1 aankomt zegt ik er wat van. Ik krijg een verlegen blik met een vriendelijke glimlach. Tja….
We doen de bedden en de wonden, wat al met al wel tijd in beslag neemt. Alle wonden eerst met swabs, ik denk wel 10 of 15 x , dan met gazen en dan nog eens verbinden. Los daarvan zou het efficiënter kunnen als ze voor elke zaal een kar met verbandmiddelen hadden. Nu staan we vaak op elkaar te wachten. Ik zal dat op een later tijdstip eens met J.P. bespreken.
Uiteraard deel ik ook de pennen uit. Ze zijn er erg blij mee. Met John, Richard en Jackson heb ik af en toe leuke gesprekken. Zijn belangstellend naar ons land. Ik besluit om even later dan maar de laptop te halen en ze mijn power point presentatie te laten zien. Ze vinden het prachtig, de foto’s van ons ziekenhuis, maar ook om te weten hoeveel inwoners etc. Omdat ze zo enthousiast zijn laat ik ze ook de andere foto’s die we tnt gemaakt hebben zien.
’s Middags gaan we samen met Lia naar Kisoro. We bespreken plannen voor het weekend. Er zijn diverse wandelingen( lang en kort) mogelijk. Parken en ook en trip naar de golden Monkeys. Omdat Edith en ik alleen 1 dag willen besluiten we om de zaterdag op stap te gaan. Het wordt de “Golden Monkey” tocht. Om 7.00 uur worden we opgepikt. Pfffft. We moeten uiteraard uiterlijk 16.30 terug zijn omdat we een afspraak voor de voetbalteams hebben.
Dat lijkt allemaal te passen. Ook Willem en Joanne gaan mee.
Vandaag voor het eerst op de “lapjesmarkt”. Je weet niet wat je ziet als je er voor de eerst keer komt. Wat een kraampjes, wat een georganiseerde chaos. De foto’s zeggen meer dan ik kan beschrijven. En allemaal kleine modderpaadjes. Prachtig.
Dan weer pinnen, boodschappen doen en natuurlijk voor een echt bakkie naar de Coffee Pot.
Het is weer donderdag dus uit eten bij Graceland. Vegetable Curry. Lekker pittig en een paar lekkere biertjes voor omgerekend € 7,-. De wandeling in het donker terug over de slechte weg gaat beter dan vorige week. Het heeft nu niet zo hard geregend en het is volle maan, dus niet zo pikkedonker. Morgen gaan we om 12.00 uur naar een kerkdienst. Ik ben benieuwd.