17,18,19 nov Queen Elisabeth National Parc (QENP)

17 november zaterdag

Om8.00 uur worden we opgehaald door Robert, hij heeft een vriend meegenomen die het ook wil leren: Banabas.
Na een paar uur rijden hebben we een korte (plas)pauze en wordt er een leeg plastic flesje gevuld met het plaatselijke bier. Dat willen we allemaal een keer drinken, of in ieder geval een slokje.
We zien een blue monkey op de rots naast de weg en een prachtige ijsvogel.
De weg wordt alsmaar slechter en slechter. Ik heb flash backs van out reach. Wat een gehobbel. Het landschap verandert wel naarmate we verder van Kisoro komen. Het wordt vlakker, meer koeien en minder groente teelt. We komen lang veel heuvels waar ze thee verbouwen. Prachtig om te zien.
Ook is er zelfs onderweg een winkeltje waar ze doodskisten verkopen!! Dat hoort er schijnbaar allemaal bij in Oeganda.
Dan willen we toch ook wel naar de hete water bron. Het is een geneeskrachtig bad. Er zitten mannen en vrouwen in die de onderbroek of rok aanhebben. Ze wassen zich daar en geloven dat ze na dit bad verlost zijn van hun kwaal/ziekte. Edith en Vera nemen de proef op de som en zitten even later tussen alle Oegandezen. 1 man wil wat handtastelijk worden, maar wordt gelijk terecht gewezen. Na een ½ uur vertrekken we weer.
We zijn nog niet eens in het resort en we komen een stel bavianen tegen langs de kant van de weg. Blijven bijzondere beesten. Weer een km. verder zien we een olifant. Wouw!!
Eenmaal op het resort krijgen we de nodige instructie. Niet in het donker alleen lopen, maar een bewaker mee. De douche wordt op een natuurlijke manier verwarmd overdag. Als het te koud is willen ze warm water brengen. Als je naar het toilet gaat graag nadien een schepje zand voor de geur. De geur is overigens al behoorlijk aanwezig.
We hebben schitterend uitzicht op het meer waar we in de verte een paar nijlpaarden zien die af en toe flink lawaai maken.
Eerst maar eens lekker douchen nu het nog licht is. Om 17.00 uur vertrekken we op safari.
We zijn niet de enigen. Het landschap is overweldigend. “hoogland savanne”. Veel hoog gras en wat struiken en veel cactusbomen.
We hebben geluk ; een serval( katachtige) wordt gespot en even later twee leeuwen met hun welpen. Helaas wel wat ver weg, maar ze zijn redelijk goed te zien. Uganda Cobs (hert-achtige )zijn goed vertegenwoordigd. Niet vergeten: ook een haasje gezien!
De termietenheuvels zijn ook het vermelden waard. Enorm wat een berg die beestjes letterlijk kunnen maken.
Als het donker wordt gaan we terug naar het resort alwaar ons een 4 gangen diner wacht: pasteitje, pompoensoep, vis en aardappelen en groente met een heerlijke chocolade cake als toetje. We zijn dus echt in een toeristenoord. Na het diner gaan we ondre begeleiding naar onze “tenthut”: Buffalo. We zijn moe van de reis van vandaag( en van gisteren) en liggen om 21.30 uur inbed. Morgen om 6.00 uur er uit!!

18 november zondag
We nemen alleen koffie. Eerst nl. safari en daarna ontbijt. We maken een tocht van 2 ½ uur. Het langzaam krieken van de dag zit er prachtig uit. Je kunt er geen genoeg van krijgen. Wederom zijn we niet de enigen. We spotten weer de leeuwen die nog op dezelfde plek liggen. We zien nijlpaarden en veel verschillende vogels. Ik ben geen vogeltjes kenner, maar ze die zijn hier enorm kleurrijk en dat maakt ze leuk om te zien. Uiteraard zien we ook nog de kraanvogels( crested cranes) en de hammercop: die maakt gigantische nesten in de boom. Weer veel Uganda Cobs, waterbucks( hert achtige) maar ook buffels, soms echt grote kuddes in een lange stoet met inderdaad een enkeling die een vogel op z’n rug heeft. We stoppen even bij een zoutmeer. Hier wordt zwart zout gewonnen gedurende het zomerseizoen.
Uiteraard ontbreekt in dit landschap Pumba( warthog/wrattenzwijn) niet. Ik waardeer hem meer dan voorheen ondanks dat hij spuuglelijk is.
Om 10.15 uur zitten we eindelijk aan het ontbijt, met een lekkere omelet, fruit en zelfs brood met chocopasta. We hebben even tijd voor onszelf. Dus lezen zonnen en voor mij toch even de oogjes dicht.
Om 14.00 uur de volgende safari. Maar eerst willen we graag naar de evenaar. We hadden gehoopt daar het testje te kunnen filmen, maar we houden het bij wat foto’s. Zo hard we vanmorgen hebben gezocht naar olifanten. Nu staan ze vrij onverwacht vlakbij langs de kant van de weg. Snel het dak open en camera’s in de aanslag. Ze zijn donkerbruin, maar wat zijn ze prachtig. Ik ben onder de indruk! Omdat er jonkies bij zijn worden ze even wat onrustig. Zodra het jonkie weer tussen hen in is is alles oké.
Dan op weg naar “laagland savanne”. Het begint te regenen dus het dak moet snel dicht. We spotten een vervet monkey, die schrikt van ons en gelijk in de bosjes verdwijnt.
Dan steekt er een olifant over. Zo mogelijk nog dichterbij dan vanmorgen. Ik ben erg blij dat Vera en Nicolet prima camera’s hebben. Ze maken veel foto’s.
We komen bij een vissersdorpje. Wat opvalt is de enorme bende en het ziet er verschrikkelijk armoedig uit. De geur lijkt op riool. Het verbaasd me dan ook niet dat er meerdere Marabu’s ( gier)in en om het dorp staan, echte lijkenpikkers. Het dorpje ligt aan het meer en aan de rand liggen veel nijlpaarden. Die staan er om bekend mensen te doden. Ze zijn geen vleeseters, maar doen dat puur uit angst. Er waren een paar weken terug nog 4 mensen( vissers) gedood door een nijlpaard.
We mogen nog even een museum bekijken waar veel over het natuurgebied tentoon is gesteld.
Dan een boottocht over het kanaal dat St. Georges Lake verbindt met Lake Edward.
Het is onvoorstelbaar zoveel nijlpaarden(Hipopotamus)we zien. Die liggen echt werkelijk helemaal niets te doen. Gaan af en toe onder en kunnen dat behoorlijk lang volhouden. Als ze hun bek open doen ben ik blij dat ik hoog en droog op de boot zit.
Als we denken dat we weer met een nijlpaard hebben te maken blijkt het zowaar een krokodil te zijn. Helaas zien we alleen de ogen, maar mag afgestreept worden in mijn boekje.
Veel Afrikaanse buffels langs de kant en ½ in het water. Hoog in de bomen zien we af en toe een Afrikaanse Fish Eagle. Imposant en lijkt dwars door je heen te kijken. Uiteraard ook veel weevertjes( knalgeel) en ijsvogels( grijs zwart dit keer), Pelikanen en ontelbaar veel andere vogels die ik allemaal niet ken.
Dan spotten we ook nog een bushbuck( ree) hoog in de bergen en tot onze verrassing weer een paar olifanten.
Het is best luguber dat je af en toe op de kant een skelet van het een of ander ziet liggen. Wel puur natuur.
Vlak bij ons resort stuiten we nog op meerdere nijlpaarden die lijken te bloeden. Dat komt waarschijnlijk van de grote doornen aan diverse struiken.
Om 18.30 zijn we terug aan de kant en gaan gelijk door naar ons diner. Onderweg nogmaals overstekende olifanten. Die hebben toch wel de meeste indruk op me gemaakt. Wat een enorme beesten, zo traag en log.
Het diner is weer voortreffelijk. We kijken naar alle foto’s die Vera en Nicolet voor ons op een stick hebben gezet. Daar zijn we erg blij mee.
We nemen een afzakkertje bij ons huisje. Willen toch maar eens en slok van het bier proberen.( Ubushera voor €0,15) Dat heeft zich inmiddels in twee lagen verdeeld in het flesje ( ziet er werkelijk smerig uit)Voor we de gelegenheid krijgen knalt het plastic flesje los en zit Nicolet onder de stinkende substantie wat door moest gaan voor bier. We zijn er geen van allen rouwig om en gaan gelijk aan de wijn. Na meerdere glaasjes nemen we afscheid van elkaar. Zij gaan nog een maand door Afrika trekken en wij gaan terug naar Mutolere. Wederom vroeg uit bed( 6.00 uur) want we hebben overlegd om toch een tocht naar chimpansees te gaan doen voor 100.000 Us



19-11-2012 maandag
Na het ontbijt en uitchecken vertrekken we.
Om 8.15 staan we met de gids klaar om op zoek te gaan nar de chimpansees. Er zijn al een paar trackers op pad om ze voor ons te spotten.
Om een lang verhaal kort te maken. Na uren rondlopen lijkt het er niet van te komen. We zien een paar red tailed monkeys en blue monkeys hoog in de bomen. Er is driftig telefonisch contact tussen onze gids en de trackers: waar zitten de chimpansees??
Het tropische regenwoud is prachtig. Enorme bomen met grote bladeren. Soms hangt er boven in een boom een soort kool. Het is wel erg vochtig en benauwd.
We moeten ons af en toe goed vastgrijpen als we weer eens in de slip raken.
De gids laat ons wat sporen zien en wijst op gegeten voedsel.
Uiteindelijk na ruim 3 uur lopen vindt onze gids een aantal chimpansees. Helaas voor ons zitten ze hoog in de bomen en zijn ze niet erg actief.
Gelukkig hebben we ze wel gezien, maar ik vond het wel wat teleurstellend. Had een veel grotere groep verwacht( hij had het over een groep van 30) en meer leven in de “brouwerij”.
Dan vervolgen we om 13.30 onze weg naar Mutolere.
Ik zal niet weer over de slechte wegen beginnen. Maar……
Om 19.00 uur zijn we eindelijk thuis.
Gelijk douchen, wat eten en de was aanzetten. Neeeeeeeeeeeee!! De wasmachine lijkt stuk. Edith gaat “even” een handwasje doen.